Marente Sijbesma

Marente Sijbesma: ‘Ik wil in de top staan van het vrouwen enkelspel’

Als achtjarig meisje werd Marente Sijbesma de beste tennisster van Zuid-Holland in haar
klasse. ‘Daar was ik zó blij mee. Die beker staat nog steeds tussen al mijn andere prijzen en
als ik daar naar kijk, kan ik mij die periode nog heel goed herinneren.’ Dit was ook het moment
waardoor haar ouders zeker wisten: ‘er zit meer in, ze heeft talent’. De moeder van Marente
stuurde in dat jaar een mail naar het Roelant Oltmans Fonds en zo gaf ook het fonds Marente
een steuntje in de rug en kwam haar professionele carrière van de grond.

Marente ging als dreumes al mee naar de Oegstgeester tennisclub OLTC. ‘Dan speelden
mijn ouders tennis en ging ik mee om ballen te rapen’, vertelt ze lachend. Alhoewel voetbal
(bij ASC) en hockey (LOHC) op jongere leeftijd ook nog haar aandacht trokken, koos ze op
de middelbare school toch voor tennis.’Het tennisspel was net wat leuker, en ik ontdekte dat
ik vooral het individuele aspect fijner vond. Het winnen ligt aan jezelf, maar ook het verlies
heb je aan jezelf te danken. De psychologische aspecten van het spelletje, de mentale
struggle, vind ik mooi bij tennis.’



Tijdens haar middelbareschooltijd, ze had les op het Leidse Leonardo College, ging Marente
ook naar de Alphen Tennis Academy, naast haar trainingen bij OLTC. Het Roelant Oltmans
Fonds ondersteunde in deze jaren in de kosten van de vele trainingen.
Vanaf haar zestiende speelde Marente bij de Koninklijke Nederlandse Lawn Tennis Bond
(KNLTB), die haar aanspoorde om ook toernooien te spelen in het buitenland. Toen hielp het
fonds in de kosten van vluchten.

‘Ik heb op jonge leeftijd mooie ervaringen opgedaan, en ben snel zelfstandig geworden door
de reizen die ik vaak alleen maakte. De bijdragen van het Roelant Oltmans Fonds hebben
zeker geholpen. Tennis is best een dure sport, zeker als je voor toernooien naar het
buitenland moet.’

De bijeenkomsten van het Roelant Oltmans Fonds, waar de jeugdige sporttalenten in het
zonnetje worden gezet en hun cheque ontvangen, staan Marente nog bij: ‘Het is superleuk
om andere sporters uit Oegstgeest te ontmoeten. Iedereen zit in hetzelfde schuitje, maar in
een andere sport. Je kunt de andere sporters spreken over hoe hun jaar is verlopen en wat
hun doelen zijn voor de komende tijd. Ik vond het telkens superleuk om heen te gaan. Dat
moet zeker voort blijven bestaan!’

Op haar twintingste speelt Marente nog steeds tennis op professioneel niveau.
Daarnaast studeert ze toegepaste psychologie bij de NTI. Deze onderwijsinstelling geeft
haar de mogelijkheid om flexibel te studeren naast haar sportcarrière. En die flexibiliteit heeft
ze hard nodig: ‘Ik ben 24 tot 28 weken in het buitenland om toernooien te spelen.’

Helaas kwam Marente in maart 2024 thuis te zitten met een blessure aan haar elleboog.
Toch weerhoudt de blessure Marente niet. Ze hoopt voor eind 2024 weer mee te kunnen
doen aan toernooien en wil dit jaar weer in de top 800 speelsters van de wereld komen.
‘Door mijn blessure sta ik bij de singles daar nog niet, maar wel in de top 1000. Voor de dubbel
sta ik in de top 600. Het is mijn doel om binnen drie jaar in de top 200 te staan van het vrouwen
enkelspel. En mijn uiteindelijke doel is natuurlijk de top 100, of nog mooier, een grand slam winnen.’